Trzeci rok w IV lidze!
Po szczęśliwie zakończonym sezonie 2005/2006 latem z drużyny odchodzą: Błaszczyk, R. Dmitrzyk, D. Gręda, Samborski, Stępień a zasilają ją: Kurosz, Kot, Wiśniowski i Habaj. Trenerem nadal jest Załoga i wydawało się, że nie będzie żadnych problemów. Jednak po zakończeniu rundy jesiennej w Żurawiance wybucha istna rewolucja. Najpierw rezygnację z trenera i gry zrezygnował Paweł Załoga a następnie rezygnację z prezesa składa Ireneusz Tomański i zarząd ustępuje. Zwołane Walne zebranie wybiera nowy zarząd z prezesem Stanisławem Kisełyczką na czele. Co gorsza, drużyna niemal całkowicie się rozsypuje bo odchodzą: Załoga, Kot, Habaj, Wiśniowski, Pankiewicz, Hajduk, a Jakubowski, M. Dmitrzyk z J. Gierczakiem doznają poważnej kontuzji. Pozostajemy z garstką zawodników i jednym bramkarzem. Naprędce szukamy u siebie i w terenie ratunku. Najpierw zatrudnia się trenera Stefanowskiego i ściągamy zawodników: Olecha, G. Gierczyka, Macha, P. Duńskiego, Kumah-Doe, Przybyszka, Dominę oraz posiłkujemy się własnym młodym narybkiem w postaci Białego, Krzyka, Olesińskiego, czy Glenia. Z tego zlepku trzeba było skleić drużynę zdolną do utrzymania się w IV lidze. Było to przedsięwzięcie graniczące z cudem bo po rundzie jesiennej byliśmy w ścisłej strefie spadkowej.
Pierwszy mecz sezonu 2005/2007 w Ropczycach wygraliśmy 2 : 0 po dobrej grze głównie Łukasza Bąka, który strzelił dwie bramki. W następnych meczach było coraz gorzej bo u siebie kolejno przegraliśmy z beniaminkami Crasnovią 0 : 3 i Iskrą Sobów 0 : 1 a także w Sędziszowie 1 : 2 po bramce Hajduka oraz zremisowaliśmy 0 : 0 w Igloopolu. Wygraliśmy też u siebie z Kolbuszowianką 1 : 0 po bramce Pankiewicza, w Tarnobrzegu przegraliśmy 0 : 3 i zremisowaliśmy u siebie z Polonią 0 : 0, zaś w Leżajsku 1 : 1 po bramce Hajduka i samobójczej bramce Wiśniowskiego. Niepowodzenia te znacznie obniżyły frekwencję na meczach naszej drużyny zarówno u siebie jak i na wyjazdach. Przykładowo na meczu u siebie z Rzemieślnikiem wygranym 3 : 1 po bramkach M. Dmitrzyka, Załogi i Kota było tylko 250 widzów a na przegranym u siebie meczu ze Stalą Mielec 0 : 1 tylko 200. Do Niska pojechało tylko parę osób z Żurawicy, gdzie zremisowaliśmy 1 : 1 po bramce Jakubowskiego. Nieźle graliśmy u siebie z Tłokami Gorzyce wygrywając 1 : 0 po bramce Hajduka czy z Orłem Przeworsk wygranym 3 : 1 po bramkach Tyrawskiego, Hajduka i Kota ale frekwencja też nie dopisała. Wcześniej przegraliśmy w Boguchwale 0 : 1 po niezłej grze. No i przeszedł pamiętny mecz w Rzeszowie z Resovią z sędzią głównym Panem Bombą z Mielca w dniu 04.11.2006 r. prowadzonym podczas opadu deszczu ze śniegiem. Stoczyliśmy tam heroiczny bój z liderem IV ligi, który nie mógł sobie poradzić z naszą drużyną bez pomocy owego sędziego. Najpierw bramkę dla gospodarzy strzelił przypadkowo głową Ł. Bąk a pod koniec pierwszej połowy wyrównał Kot. Wynik remisowy trwał do ostatniej minuty regulaminowego czasu gry a Żurawianka mądrze się broniła. Gdy wydawało się, że mecz będzie zakończony bo przerw w grze nie było, sędzia nie informując o ilości minut przedłużenia czasu gry, nie zakończył spotkanie lecz trwało ono do momentu zdobycia przez Resovię zwycięskiej bramki w 99 minucie gry! Starzy kibice Resovii zmarznięci do szpiku kości schodzący z boiska śmiali się mówiąc: „całe szczęście, że Resovia strzeliła tą bramkę bo byśmy czekali na koniec meczu do rana!”. Tenże sędzia jeszcze raz sędziował naszej drużynie w meczu z Resovią a było to w dniu 13.06.2007 r. w Żurawicy, gdy stał na linii. Ostatni mecz w rundzie jesiennej przegraliśmy u siebie z Galicją Cisna 1 : 3 po bramce Kota i byliśmy w strefie spadkowej. Wiosną nie wygraliśmy pierwszych sześciu kolejnych meczy i spadliśmy na 16 miejsce w tabeli. Najpierw u siebie przegraliśmy z Błękitnymi 0 : 1, w Krasnem 0 : 1, w Kolbuszowej 0 : 1 i Sobowie 1 : 2 po bramce Gawłowskiego. Notowaliśmy jeszcze dwa remisy: u siebie z Lechią 0 : 0 i Igloopolem 1 : 1 po bramce Tyrawskiego. Mecz w Sobowie również przeszedł do historii bo gospodarze w ciągu całego meczu oddali tylko jeden groźny strzał na naszą bramkę i wygrali 2 : 1! Ten jedyny strzał oddali z podania naszego pomocnika a jedną bramkę strzelił sobie nasz bramkarz Matysko! Nasi zaś strzelali wielokrotnie ale niecelnie i zbyt słabo. Graliśmy te mecze z drużynami słabymi i pogubiliśmy wiele punktów i dlatego obawy były uzasadnione przed meczami z drużynami lepszymi. Pierwszy sprawdzian nastąpił w dniu 28.04.2007 r., w Żurawicy graliśmy z Siarką Tarnobrzeg, która wyprzedzała nas 29 punktami i była zdecydowanym faworytem. 300 widzów nie dowierzało, że można ten mecz wygrać, a jednak! Żurawianka dała koncert, który przeszedł do historii klubu, po wspaniałej grze i przepięknych bramkach G. Gierczaka i Gawłowskiego wygraliśmy 2 : 0! Była to sensacja na skalę całego województwa. Mało tego, w kolejnym meczu wygraliśmy w Przemyślu z Polonią 2 : 1 po bramkach Ł. Bąka i Olecha a następnie zdeklasowaliśmy spadkowicza z III ligi Pogoń Leżajsk 3 : 0 po bramkach Tyrawskiego, Duńskiego i Gawłowskiego. Do Pilzna pojechaliśmy na mecz o 6 punktów i wygraliśmy 3 : 1 po bramkach: 2 – Gawłowski i 1 – M. Bąk, przy czym druga bramka Gawłowskiego to majstersztyk rzadko oglądany na polskich i światowych boiskach! W Mielcu zaś padł remis 0 : 0, a u siebie pokonaliśmy Sokół Nisko 2 : 1 po bramkach Tyrawskiego i Ł. Bąka. W Gorzycach również zdeklasowaliśmy Tłoki 5 : 1 po bramkach: 2 – Gierczak, Duński, 1 – Gawłowski. Wreszcie wygraliśmy pierwszy raz z Izolatorem, tym razem u siebie 2 : 1 po bramkach Gawłowskiego i Ł. Bąka. Przed meczem w Przeworsku byliśmy prawie pewni utrzymania się ale w Przeworsku przegraliśmy na własne życzenie 2 : 3 po bramkach Gierczaka i Duńskiego. Wreszcie przyszedł rewanż w Żurawicy z Resovią i ponownie na trybunach mnóstwo widzów gromko oklaskiwało zwycięzców 2 : 1 i bramki Tyrawskiego oraz Duńskiego. Już pewni utrzymania na ostatni mecz pojechaliśmy do Leska, na mecz z Galicją, z którą przegraliśmy w wakacyjnej formie i stylu 0 : 1. Wiosna 2007 roku okrzyknięta została wiosną cudu dokonanego w Żurawicy a trener Stefanowski nazwany został cudotwórcą! Awans do III ligi otrzymała Resovia Rzeszów, a IV ligę opuściły: Tłoki Gorzyce, Iskra Sobów, Sokół Nisko, Błękitni Ropczyce i Crasnovia Krasne. Z III ligi do naszej IV ligi spadła Stal Sanok. Do IV ligi awansowały: Zryw Dzikowiec, JKS Jarosław, Karpaty Krosno, Korona Załęże i Unia Nowa Sarzyna.
cdn.
