Kolejka praktycznie bez szczególnych niespodzianek, ale z wynikami zaskakującymi. Czuwaj wygrał w Kisielowie 2 : 1 i Huragan zremisował u siebie z Pogonią Lubaczów. Pozostałe wyniki minionej kolejki raczej były do przewidzenia. Tabela w zasadzie nie uległa zmianie, bo dwójka liderów ciągle z tym samym dorobkiem, a za nimi Granica ze stratą sześciu punktów, która gładko pokonała słabnący Santos. W przedostatniej kolejce nie przewiduję szczególnych niespodzianek. Być może ponownie zapunktuje u siebie Czuwaj z Pogonią. LKS Skołoszów nie powinien mieć problemów w Kisielowie, MKS Radymno też śmiało upora się na własnym boisku z Pogórzem, a Granica powinna wygrać w Morawsku, czy KS Wiązownica w Zadąbrowiu. Do ciekawych pojedynków dojdzie w Grzęsce, gdzie Błękitni grają z Huraganem i Kańczudze, gdzie gościć będzie po sąsiedzku wicelider Start Pruchnik. W Piwodzie spotkają się dwie drużyny, które ostatnio bardzo dołują: Santos i Żurawianka, w którym naprawdę trudno wyłonić zwycięzcę, choć faworytem wydają się być gospodarze. Po kolejce z dnia 09/10.11.2013 r. tabela nie powinna specjalnie się ruszyć i trójka strefy spadkowej nie ulegnie zmianie. Jedynie można oczekiwać, że Czuwaj ma szanse wyprzedzić Wesołą i LKS Kisielów, ale czy tą szansę wykorzysta?
Z meczu na mecz Żurawianka spisuje się coraz gorzej, nie tylko pod względem wyników, co oczywiście jest bardzo istotne, ale do jej gry, postaw można mieć pretensje rozliczne i to nie tylko do samych piłkarzy, bo z organizacją w klubie też nie jest różowo, że przesiąka w nim społeczna apatia. Mecz z MKS Kańczuga ujawnił tyle błędów, że nimi można obdzielić wszystkie mecze kilku kolejek V ligi. Już w Grzęsce Żurawianka grała źle i zupełnie bez głowy, a teraz na własnym boisku dała koncert zupełnej nieudolności w każdej formacji, prześcigając się indywidualnie w bylejakości, nieporadności pod każdym względem i każdego z osobna. Zupełna stagnacja opanowała drużynę, jej kibiców, organizację. Zarząd musi się głęboko zastanowić co z tym fantem zrobić, bo przecież tak dłużej nie może trwać. Kibice nerwowo są już u kresu wytrzymałości, doceniają ambicję piłkarzy i ich zaangażowanie. Doskonale się orientują o kontuzjach zawodników, o bazie materialnej klubu. Dobrze oceniają pracę trenera a jednak coś w drużynie się nie klei i właśnie dlatego garstka przychodzi na mecze. Widać też znużenie piłkarzy ustawicznym stanem bezsilności, co jest psychologicznie zrozumiałe, tym bardziej, że mimo nieustannej ambicji stagnacja trwa nadal. Jest to problem, którego podłoże ma swój początek znacznie wcześniej, a pokłosie zbieramy właśnie teraz. Należy dać wiarę, władzom klubu i trenerowi, a także samym zawodnikom, że z takim samym uporem ale z należnym i niezbędnym spokojem będą przezwyciężać narosłe z czasem trudności. Ostatnio kibice powiedzieli mi nieco złośliwie, że Żurawianka tak długo będzie płacić frycowe aż znajdzie się w klasie B! Jeden z redaktorów lokalnej prasy powiedział, że rozmawia z wieloma klubami w regionie i każdy z przedstawicieli klubów wyraża niesamowite zdziwienie i politowanie, że tak szybko i głęboko upada piłka w Przemyślu i Żurawicy, że jakiś fatum ogarnął nasze kluby! Coś w tym jest i co gorsza, jest to prawda! Osobiście odczuwam to z niedowierzaniem o strukturze i równi pochyłej, po jakiej stacza się Żurawianka. Nie da się ukryć, że jednym z podstawowych czynników są względy finansowe wynikające z jednej strony znacznym ograniczeniem dotacji, a z drugiej strony wzrostem wszelkich opłat i cen, co przy wcześniejszym zadłużeniu klubu ma swoją drastyczną wymowę. Uprzedzałem wcześniej o możliwości powtórzenia się podobnej sytuacji Żurawianki w jej długoletniej historii, ale nigdy nie przypuszczałem, że nastąpi to tak nagle, tak brzemiennie i z taką siłą! Nie lepiej jest z drużyną trampkarzy starszych, która prześciga się z seniorami w ilości i wysokości przegranych meczy, nawet z drużynami słabymi, czego dowodem jest ostatni mecz u siebie z Tęczą Kosienice. Drużyna ta, …. a jakże może być inaczej - zajmuje przedostatnie miejsce w tabeli, takie jak seniorzy, a co gorsza wielu zgłoszonych do gry zawodników wyraża nazbyt często niechęć do reprezentowania klubu! Czyżby wyrośli w ich mniemaniu na samych Messich? To można mniemać, że w Żurawiance mamy młodych piłkarzy tylko światowego formatu, a do grania nie ma nikogo? To tak jak dowcipie, że w Polsce jest mnóstwo „do … centów”, ale do roboty nie ma nikogo! Dziś pozostaje mi tylko wołać o ratunek dla klubu, bez którego może już wkrótce nastąpić najgorsze. Nie jestem mieszkańcem wsi Żurawica, dlatego odważnie i z całą mocą zwracam się o pomoc do wszystkich ludzi dobrej woli, do mieszkańców Żurawicy i do Samorządu Gminy, do posła aby nikomu nie był obojętny los Żurawianki i młodzieży wsi Żurawica. Szczególny apel kieruję do młodego pokolenia mieszkańców wsi Żurawica, przystąpcie do pracy na rzecz klubu, nie odwracajcie się od niego plecami. Starsze pokolenie powoli odchodzi ze zrozumiałych względów z działalności klubu i do młodego pokolenia należy zmiana warty. Klub czeka na młode pokolenie, bo stare ze względów naturalnych kruszy się w postępie niemal geometrycznym! Nie sposób uwierzyć, że wśród 5 tys. mieszkańców wsi Żurawica nie znajdzie się grupa kilkunastu młodych, którzy udźwigną ciężar ratowania klubu! Nie oznacza to, że obecny zarząd i trener są nieudolni, że osobiście uchylam się od tego obowiązku, choć wszelkie warunki, w tym zdrowotne przynajmniej nie są mi obojętne i nie pomagają, a raczej sukcesywnie z czasem utrudniają. Jest to wspólny obowiązek wszystkich ludzi dobrej woli aby ratować klub w okresie jego jubileuszu, póki jeszcze nie jest za późno!
